engel
veel verdriet.
en heel veel pijn, omdat je niet meer bij me zult zijn.
oma ik mis je, je lach op je gezicht.
hoe je je op ons richt.
een ding oma ik zal je niet vergeten.
want je zit gegrift in mijn geweten.
op een dag kom je als een engel aan mijn bed.
ik weet het, omdat je op ons let.
verdwenen, maar niet vergeten.
en heel veel pijn, omdat je niet meer bij me zult zijn.
oma ik mis je, je lach op je gezicht.
hoe je je op ons richt.
een ding oma ik zal je niet vergeten.
want je zit gegrift in mijn geweten.
op een dag kom je als een engel aan mijn bed.
ik weet het, omdat je op ons let.
verdwenen, maar niet vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Vrijdag, juli 11, 2008 20:02 |
| welja ik kan nog veel hierop zeggen maar in feite weet je het zelf ook wel he :) bovendien gaat ieder daar op zijn of haar eigen manier mee om Nr 127 |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, juli 11, 2008 20:01 |
| het leven stopt niet met de dood maar gaat gewoon verder denk ik Nr 127 xx |
|
| ninodepino: | Vrijdag, juni 27, 2008 10:22 |
| en zo is dat! ze let op jullie!:) Kussie van nino. |
|
| Nummer 127: | Donderdag, juni 26, 2008 22:19 |
| elk gemis is pijnlijk en hoewel ik reeds gestorven ben in 1995 maar door reanimatie terug ben gekomen stel ik mijzelf vaak de vraag of er leven is na de dood maakt dat mij een zondaar? Nr 127 |
|
| honingbijtje: | Donderdag, juni 26, 2008 21:28 |
| :) lief..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Myselv | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||