dat was het dan..
Tranen van verdriet,
omdat ik jou toeliet,
omdat ik je nu weer moeten laten gaan,
kon ik mezelf maar slaan,
dat ik het zover heb laten komen,
dat ik niet gewoon kon dromen,
maar jou heb toegelaten in mijn leven,
omdat ik jou mijn liefde wou geven.
We wisten dat het einde nabij was,
en toch gaven we vandaag extra gas,
om weer van elkaar te genieten,
omdat we de verleiding toe lieten.
Nu zeg jij mij dat het einde is gekomen,
tranen beginnen spontaan te stromen,
omdat het beter zou zijn voor jou en mij,
want we zijn niet vrij..
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Donderdag, juni 26, 2008 20:54 |
| moeilijk meis alleen de herinneringen blijven .ik wens je veel sterkte en liefs, Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: memory | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||