Het leven
Wat moet je nou, met het leven
zo onvoorspelbaar soms met zoveel chaos
Zeker, je kunt plannen, organiseren,
maar echt in de hand hebben?
en als je het al in de hand zou hebben,
dan is dat ook zo te behouden?
Het lijkt wel alsof verwarring een manier van vrijheid is, het verloopt immers niet via een vast patroon.
Hebben wij chaos nodig om te leven?
Als je het goed beschouwd is jong zijn aardig verwarrend, evenals je eerst kus.
Een baan, vader of moeder worden, een relatie, verdomd verwarrend allemaal.
Ook ouder worden en dood gaan horen daarbij.
We weten het allemaal wel maar praktijk blijkt vaak toch anders te zijn, ieder mens is uniek, elk leven is uniek.
Groei en verval
oneindigheid en materiële zaken
schepping en vernietiging
het is allemaal aanwezig
en bewegen zich in onze chaos voort
Ontspan en probeer inzicht te krijgen
aanvaard de wereld waarin we leven
Zou je dan vrijer zijn of is het meer een
valse verwachting?
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zaterdag, juni 28, 2008 14:47 |
| Mooi gebracht. Liefs, Elenore xxx | |
| Elenore De Groote: | Zaterdag, juni 28, 2008 14:46 |
| Ik denk dat je vrijer kan zijn, zo vrij als je je zelf voelt. Er zijn veel keuzemogelijkheden in het leven en soms draaien we als het ware vanzelf een slag, een weg in, door anderen te volgen. Soms is dit goed, soms is het goed stil te staan en je te ontspannen. In feite sta je nooit stil en is het steeds verdergaan, wat je ook doet, niets is goed of slecht. En toch kunnen we er maar het beste van maken en leven zodat wij en onze medemensen zich wat aangenaam kunnen gedragen en leven. Liefs, E | |
| Ria Klein Herenbrink: | Zaterdag, juni 28, 2008 13:06 |
| kweenie ik probeer het toch maar iedere dag weer opnieuw :-) jij ook een ontspannen dag toegewenst liefs Ria |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, juni 27, 2008 18:22 |
| Ik zal mij zeker ontspannen na dit te hebben gelezen!Mooi hoor Cora! Fijn weekend..lieve groetjes Dicky |
|
| lommert: | Donderdag, juni 26, 2008 23:02 |
| Wat moet je nou, met het leven...hele dagen daaraan denken?...nee, een vast patroon zit er niet in..dat is ''het leuke''van het leven mi. ...verrasssen laten...lekker ''onevenwichtig''...ik ben tegen in balans zijn...ben het nooit geweest...en zou het niet willen... willem |
|
| Windwhisper: | Donderdag, juni 26, 2008 22:51 |
| Cora, ik ben een beetje van de leg vandaag, heb nu eindelijk een moment gevonden om wat reacties te plaatsen, wat je schrijft is de inhoud van ons leven lijkt me, , we kunnen inderdaad zoveel wensen willen en plannen, toch kan het allemaal anders gaan. Ik denk er over na, vind jouw schrijven echt heel bijzonder hoor Liefs Cobie slaap lekker |
|
| Nummer 127: | Donderdag, juni 26, 2008 22:37 |
| onbekendheid van gebeurtenissen is denk ik wel aangenamer dan alwetendheid stel je voor dat je al het negatieve van de toekoms al kent ik denk dat je dan zeer snel zou sterven door het aantrekken van die negativiteit maar eigenlijk het si te zeggen als je gelooft in die hokus pocus van positiviteit en negativiteit ik heb dat leren aanvaarden en sindsdien gaat het leven beter voor mij simpelweg omdat ik blij ben met minder Nr 127 |
|
| Marousia: | Donderdag, juni 26, 2008 21:48 |
| Een echte nadenker. Liefs van Marousia | |
| honingbijtje: | Donderdag, juni 26, 2008 21:16 |
| grrr eigen hand | |
| honingbijtje: | Donderdag, juni 26, 2008 21:16 |
| sjee ik zou vast een kreng zijn als ik het leven in eigen zou hebben:S ben heel flexibel, maar dan moet de rest wel meewerken:) een beetje ontspannen en creatief de chaos te lijf gaan geeft wellicht meer rust... |
|
| remie: | Donderdag, juni 26, 2008 21:14 |
| zo dat staat als een berg die niet te verschuiven is. zie het leven als een berg die je beklimt, alles kom je tegen, haal je de top, hoe is het uitzicht...ik stap er vrolijk op los en laat veel achter me, eens kom ik eroverheen....liefs remie |
|
| fortuna: | Donderdag, juni 26, 2008 21:03 |
| poehh, wat een overdenking met je kan doen... Dit is herkenbaar goed beschreven! Fijne voetbalavond, Cora. :) Liefs |
|
| eenzaam79: | Donderdag, juni 26, 2008 20:53 |
| Deze mensen geven alleen om zichzelf. | |
| eenzaam79: | Donderdag, juni 26, 2008 20:52 |
| De enige vraag is wanneer mag ik weg van deze ellende? steeds maar heen en weer. |
|
| lommert: | Donderdag, juni 26, 2008 20:49 |
| kom hier op terug..nu voetbal haha...aanvaard de wereld waarin ik even wil leven nu;) |
|
| eenzaam79: | Donderdag, juni 26, 2008 20:44 |
| Dan hoefde ik alle gemene grapjes over mij niet te horen, van die mensen die zich familie noemen. Wel profiteren van mij, maar achter mijn rug om mij neersteken. Ik zou in mijn eentje veel beter tot mijn recht komen. Maarja dat is onmogelijk, omdat ik ziek ben, maar blijf maar met die mensen opgescheept zitten :(. |
|
| Artifex: | Donderdag, juni 26, 2008 20:42 |
| Gedachtenvoer, en dat zo vroeg op de avond :) Vandaag vind ik het zus en morgen weer zo, is dat ook goed? (A) Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||