Wilgetakken tranen
Wilgetakken tranen
Donkere warrelingen
met witte randen
als de nacht opklaart
zo doet de geest
geholpen door
wilgetakken tranen
ik wil je niet haten
vanwege omstandigheden
als het mes langzaam
draait in de wond
is het immers mijn hand
naast pijn ligt tederheid
verlaten...
je hoort nog steeds
bij mij.
~~
Reacties op dit gedicht
| Elentir: | Woensdag, maart 20, 2002 15:47 |
| Alleen die zin "Ik wil je niet haten" valt er zo plomp binnen, misschien is het beter om daar een metafoor van te maken. Het begint namelijk heel goed. | |
| treurmenietje: | Woensdag, maart 20, 2002 11:23 |
| Tsja Frans, dat eeuwige verlangen naar iets wat er niet (meer) is, je had het niet mooier kunnen omschrijven! Liefs, Cora |
|
| Driegeetjes: | Woensdag, maart 20, 2002 10:28 |
| Alles in één dicht geschreven... DrieGeetjes |
|
| free: | Woensdag, maart 20, 2002 08:30 |
| heimwee...naar haar...hoor ik weemoed en verlangen spreekt uit je gedicht.. liefs free |
|
| Voske: | Woensdag, maart 20, 2002 02:40 |
| Hèèl mooi is deze,en ontroerend op het einde,net of ik mezelf hoor. groetjes,Voske.. |
|
| waterval: | Woensdag, maart 20, 2002 02:31 |
| héél erg mooi gedicht.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||