de wind waait door de bomen
De wind jaagt door de bomen
Zij komen niet tot rust
Het is niet een windje die hen lieflijk kust
Het lijkt een storm, bomen buigen of breken
Hier en daar is al wat bezweken
Zij waren en zijn nog vol en groen
De wind teistert alsof hij het heel goed wil doen
Wat laat de natuur ons zien
Dat hij de baas is misschien
Als koning wind over zijn onderdanen gaat razen
Dan vindt je afgewaaide takken, dat zal niemand verbazen
Deze natuurlijke aardse trekken
Blijven zich voortdurend over al het leven uit strekken
Hoe ver wil de koning van de wind dit keer gaan
Laat hij hier nog wat bomen staan
Zit hij misschien ook met problemen
We weten het maar nooit
Er is meer dat wij niet weten
Ach misschien moet U dit alles maar vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zaterdag, juni 28, 2008 16:58 |
| Leuk gebracht. Liefs, Elenore xxx | |
| Quicksilver: | Vrijdag, juni 27, 2008 14:15 |
| Ja koning wind laat zich echt niet commanderen!Schitterend mooie natuurbeschrijving! Fijn weekend..lieve groetjes Dicky |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, juni 27, 2008 11:17 |
| Glimlach, ik dacht eerst aan een Sinterklaasliedje, sorry, maar je hebt gelijk als de wind zo stormachtig tekeer gaat dan is het best wel heftig hoor, mooi en krachtig en zeker zo waar, dit schrijven, lieve groet Cobie ik hoor de wind liever zacht fluisteren kuzzz fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||