Dat joch
Kijk nou toch
Daar staat dat joch
Wat een sukkel
En in zijn gezicht een pukkel
"Hee kneus sta je daar weer met al je vrienden"
Hij staat daar alleen op het schoolplein
Voelt zich zo klein
Opgelaten door wat ze roepen
Iedereen staat daar in grote groepen
Maar hij is alleen
Geërgerd kijkt ze toe
Ze wordt moe
Van hoe ze hem pesten
Wat kan het hun resten
Zij staan niet alleen
Maar zij kan hem moeilijk gaan helpen
Dan is het straks zij die opmerkingen naar haar hoofd krijgt
Volgende dag in de krant
Hun ogen op een speciaal stukje beland
"Jongen pleegt zelfmoord door pesten"
Op school aangekomen
Komt iedereen het plein op stromen
Maar waar is dat joch wat altijd zo alleen stond?
Daar staat dat joch
Wat een sukkel
En in zijn gezicht een pukkel
"Hee kneus sta je daar weer met al je vrienden"
Hij staat daar alleen op het schoolplein
Voelt zich zo klein
Opgelaten door wat ze roepen
Iedereen staat daar in grote groepen
Maar hij is alleen
Geërgerd kijkt ze toe
Ze wordt moe
Van hoe ze hem pesten
Wat kan het hun resten
Zij staan niet alleen
Maar zij kan hem moeilijk gaan helpen
Dan is het straks zij die opmerkingen naar haar hoofd krijgt
Volgende dag in de krant
Hun ogen op een speciaal stukje beland
"Jongen pleegt zelfmoord door pesten"
Op school aangekomen
Komt iedereen het plein op stromen
Maar waar is dat joch wat altijd zo alleen stond?
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Woensdag, maart 20, 2002 13:51 |
| Prachtig geschreven Xaviera. Pesten is het gemeenste dat ik ooit meegemaakt heb, maar met mijn grote bek ben ik er wel door gekomen. Maar het is toch erg om iemand zijn jeugd op zo een manier te verpesten. Groetjes, Lieverdje xxx |
|
| angelina: | Woensdag, maart 20, 2002 01:23 |
| ... heftig ... ik had het er moeilijk mee mooi beschreven, duidelijk en klaar knuff angelina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xaviera | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||