Trouw tot in de dood
De zwaan van mijn broer
lag op de loer
Mocht niet in de buurt van hem komen
zijn liefje zwom onder de bomen
Steeds dichter kwam hij naar mij
ikzelf kwam zachtjes naderbij
Toen had ik hem in mijn vizier
deze foto doet mij veel plezier
Precies in de midden geschoten
mijn lefgang heeft me niet bedroten
Mooi als zij samen zijn
ze zo te zien, vind ik fijn
Ooit hadden we in eigen vijver eerder een zwanen paar
genoten jaar na jaar
Totdat er eentje overleed
je zag bij de ander ook het leed
Niet veel later ging deze ook naar de overzij
deze samen te zien maakt dus extra blij
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Vrijdag, juni 27, 2008 23:27 |
| ach samen uit samen thuis zolang ze maar samen zijn geluk maakt gelukkig nietwaar Nr 127 |
|
| X-Anna: | Vrijdag, juni 27, 2008 21:39 |
| Mooi gedicht en foto. Daar kunnen wij al mens nog wat van leren, trouw tot in de dood... Liefs,Anna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||