Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Zondag, juni 29, 2008 20:29 |
| ieder begrijpt, dat zo, besissing moeilijk is .maar zoals al werd gezegd het is niet mogelijk. ons ontbreekt de deskundigheid (helaas ) want we willen zo graag helpen Anneke ! sterkte en lieve groet Karin . |
|
| Hans Winter: | Zondag, juni 29, 2008 13:59 |
| vind je oude woorden terug tot kringgesprek, vertrouwen dat verstomt, zeg je alleen anders ben je te omringen, omhels hem nogmaals, vragend of hij daarmee tot je komt “hij”... (?) misschien is vooral onze helft van de mensheid wat hardleers, hans |
|
| CBR: | Zondag, juni 29, 2008 12:23 |
| Oeps jeetje wat een foutje:D het moet natuurlijk zijn neergeZet.;) |
|
| CBR: | Zondag, juni 29, 2008 12:22 |
| Ik denk dat ik weet over wie dit gedicht gaat.Sterk neergetet Anneke. liefs cbr |
|
| betty1: | Zondag, juni 29, 2008 12:03 |
| soms dat is mijn idee dat mensen in de slachtoffer rol blijven zitten omdat ze zo volop aandacht krijgen.en dat zie je hier heel vaak wat erg en wat zielig maar je moet het toch echt zelf doen en het kan ik weet het...liefs betty | |
| Nipster: | Zondag, juni 29, 2008 10:32 |
| zoiets had ik al begrepen, een dappere, moeilijke beslissing, soms is zwijgen beter dan........... | |
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, juni 29, 2008 09:10 |
| het gaat hier niet om ''zelfbehoud'', maar er zal een verandering moeten plaatsvinden in het denken en doen van degene over wie het gedicht gaat. Met praten lukt het niet, dat is een illusie gebleken, dan zwijg ik nu maar... liefs, namaste, Anneke |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, juni 29, 2008 09:06 |
| lommert: | Zondag, juni 29, 2008 08:48 |
| soms is een punt erachter zetten het enige...voor zelfbehoud;)...liefs van mij willem |
|
| tweety-ysje: | Zondag, juni 29, 2008 07:53 |
| prachtig mooi en mooi verwoord knap weer hoor :) graag gelezen | |
| hiljaa: | Zondag, juni 29, 2008 07:50 |
| je niet in laten meedrijven want anders ga je te onder zo is het sterkte toch nog om vol te houden knufliefs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Zondag, juni 29, 2008 07:40 |
| je hebt gelijk Anneke, soms houdt het op, dan is terug trekken de beste zelfbescherming, ook aan beide kanten, want eens "slachtoffer" moet beseffen weer op beide benen door te gaan en het niet langer te blijven. dapper van je om los te laten Anneke en inderdaad daarzijn deskundige instanties voor, die kunnen verder begeleiden lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| fortuna: | Zondag, juni 29, 2008 00:57 |
| Je hebt je best gedaan, toch?Ik ga met de reactie van mums mee. En soms kunnen zelfs instanties niets doen... Liefs |
|
| mums: | Zondag, juni 29, 2008 00:39 |
| jij kunt dit ook niet veranderen lieve Anneke, net zo min als vele anderen. moeilijk ... maar daar zijn instanties voor... kus liefs mums |
|
| Fairouz: | Zondag, juni 29, 2008 00:34 |
| Ik heb natuurlijk geen idee waar het over gaat maar ik weet van vriendschappen dat je niet altijd kunt en ook niet meer wilt helpen. Ieder is ten slotte verantwoordelijk voor haar of zijn acties...sterk hoor. Slaap lekker voor straks Fairouz |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, juni 29, 2008 00:26 |
| zeer sterk gezegt waar het op staat en je voel in woorden neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke van Dijk-Ploeg | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||