Een wereld vol verlaten
een wereld vol verlaten
zie in je blik
de kerker weer
je schrik de ophaalbrug
en sloten op je stil geheim
je opgejaagd te weten
het niet kunnen vergeten
omdat de banden er nog zijn
in dagelijkse pijn
de ketting is geknipt
je gaat nu voor een eigen ik
naar een wereld vol verlaten
je entree weer maken
in het kasteel is er
een heer te veel jij torent
boven alles uit ja jij jonkvrouw
ik vraag je tot mijn bruid
wil melker
29/06/2008
Reacties op dit gedicht
| esteban 1: | Zondag, juni 29, 2008 21:10 |
| Hey Wil, opnieuw een hele mooie deze... (zoals enkel jij ze kan maken hé) liefs esteban |
|
| Vermeulen Rudy: | Zondag, juni 29, 2008 13:54 |
| mooi grn ikke |
|
| lejaeghere rudi: | Zondag, juni 29, 2008 13:38 |
| mooi, prachtige beeldspraak | |
| ninodepino: | Zondag, juni 29, 2008 13:08 |
| haha:) fijne zondag Wil. |
|
| Hilly N: | Zondag, juni 29, 2008 10:26 |
| Mooi hoor! groet, Hilly |
|
| tweety-ysje: | Zondag, juni 29, 2008 08:24 |
| prachtig mooi dit mooi gedichtje | |
| hiljaa: | Zondag, juni 29, 2008 07:43 |
| wow wat sterk en mooi geschreven knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||