draait door...
En de mentaliteit
in deze koude wereld
Kille eenzame mensen
verloren en gebroken dromen
zij staren
zonder echt te kijken
zonder echt te voelen
misschien zonder echt te leven
zij zien geen horizon
enkel de grenzen
van hun eigen ongeloof
hun eigen pijn
zij verliezen het hoofd
over kleine dingen
want kleuren kennen zij niet
alles in zwart en wit
ik tover jou een glimlach
zomaar uit het niets
en hoop
dat mijn woorden doordringen
als een fluistering
in je hart...
Lily May
Ik moest enkele boodschappen doen en zag hoe kil mensen overkwamen...ze waren meer dood dan levend..
Ik moest enkele boodschappen doen en zag hoe kil mensen overkwamen...ze waren meer dood dan levend..
kus
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, juni 29, 2008 23:37 |
| ge zegt er al zo iets een goede dag kan er dikwijls niet af laat staan een pardon knufliefs--hiljaa-- |
|
| Marousia: | Zondag, juni 29, 2008 23:25 |
| Hier staat een pracht van een waarheid aaneengereten aan een stormvloed van woorden. Toch, hier in het Brabantse is het net nog wat anders. Liefs van Marousia | |
| RealMe: | Zondag, juni 29, 2008 23:23 |
| ohooo heel mooi hoor. Je hebt gelijk...men moet eens meer gaan genieten en verder kijken dan de neus lang is. groetjes, Bianca |
|
| Dina-Anna: | Zondag, juni 29, 2008 21:57 |
| Héél treffend schrijven! Liefs Dina |
|
| esteban 1: | Zondag, juni 29, 2008 21:01 |
| Jammer dat de mensheid soms zo lelijk is hé Lily... (treffend onder woorden gebracht op jouw geheel eigen manier) liefs esteban en bedankt voor uw heel lieve woorden |
|
| Gray: | Zondag, juni 29, 2008 20:44 |
| Mooi onder woorden gebracht :) helemaal gelijk x |
|
| Free@Bird: | Zondag, juni 29, 2008 17:30 |
| ja ik ervaar dat ook vaak zo, jammer is dat. Ieder leeft in zijn wereldje gevangen:) mooi geschreven Lily liefs, kerima |
|
| Nummer 127: | Zondag, juni 29, 2008 15:25 |
| wow een filosofische gedachte met een griezelig tintje Nr 127 |
|
| lommert: | Zondag, juni 29, 2008 15:02 |
| mmm...soms heb ik ''een bui'' en zie de rest van de wereld ook zo...maar een glimlach doet5 wonderen...zo ik ook weet;) ]liefs willem |
|
| doetsi: | Zondag, juni 29, 2008 13:41 |
| Dat is het, zoveel negativiteit. Dus, huppah in de beneen, we gaan maar eens wat stralende lachjes kado doen, moet echt aanstekelijk werken toch! |
|
| ninodepino: | Zondag, juni 29, 2008 13:37 |
| zakkenrollers | |
| ninodepino: | Zondag, juni 29, 2008 13:36 |
| erg heh:D moet je help roepen niemand blikt of bloost roep je zakkerollers in de tram stappen ze allemaal uit:) horken ja zekers hahaha liefs, nino. |
|
| Ludy: | Zondag, juni 29, 2008 13:28 |
| De materiële wereld maakt niet gelukkig maar stompt af en maakt angstig. Een vriendelijke glimlach kan wonderen doen. Goed geschreven! Liefs, Ludy |
|
| honingbijtje: | Zondag, juni 29, 2008 13:21 |
| overal heb je horken:( maar ja.....je kijkt er alleen maar op en niet erin(behalve als ik werk:)) een vriendelijk woord kan toch zoveel zon brengen, daarom stuur ik er jou een paar:):):):):) liefs |
|
| Heavenly light : | Zondag, juni 29, 2008 13:19 |
| Mooi geschreven. Maar hebben we soms allemaal onze dag is niet? En kijken we nors en verveeld. We hopen voor die mensen een doel om voor te leven, iets waar ik ook nog onuitgesproken hard naar opzoek ben. Liefs, Maxime |
|
| lexx: | Zondag, juni 29, 2008 13:17 |
| maar ja :( als ze gebakken zijn, zijn ze toch allemaal bruin. dus. | |
| lexx: | Zondag, juni 29, 2008 13:16 |
| ik kies altijd een vis op zijn uiterlijk hé? vissen die angstaanjagend kijken, die neem ik niet. wel de vrolijke gekleurde jongens .. | |
| lexx: | Zondag, juni 29, 2008 13:14 |
| kweet het :( ik heb zo''n kille visboer; hij is zo nurks en laat geeneens de vis goed afdruipen; terwijl ie toch stinkend rijk moet worden als ie 14 euro voor een vissie vraagt; was vast een uitheems soort, ik heb ''m al op. kus. | |
| switi lobi: | Zondag, juni 29, 2008 13:11 |
| Ik kan je alleen maar gelijk geven meis... zelfs cassières kunnen klantgericht kil zijn :( Ik ben blij met jouw glimlach! Liefs, switi lobi |
|
| Innerchild: | Zondag, juni 29, 2008 13:05 |
| Lieve Lily, je woorden doordringen inderdaad als een fluistering in mijn hart ... Soms zijn mensen zo kil. Met liefs, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lily May Parker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||