opruimen
langzaam klim ik weer de trap op
en zie , wat anderen niet zien
voor hen staan daar slechts vele dozen
wat een troep, denkt men, misschien
huilend kom ik weer beneden
geraakt door veel herinnering
maar wil het allemaal sorteren
’t is tijd nu, en geheel mijn ding
schoolagenda’s , ik smelt weg
verscheur het na het lezen
een vuurkorfje brand iedere dag
voor niemand anders, zal dit wezen
ik laat mijn tranen rustig lopen
doet me goed, al doet het pijn
alles wat ik van je vind
het was….en zal ook nooit meer zijn
gedachte dat ooit iemand anders
zonder emotie , het weg doen zal
ik ruim op…met bloedend hart
maar met heel veel liefde bovenal
mis je meis…..
Reacties op dit gedicht
| Bieke: | Woensdag, februari 18, 2009 22:43 |
| lieve mums terwijl ik dit lees denk ik mijn beste vriendin nu zes maanden geleden overleden, enwil ik je even voor het gevoel een knuffel geven Liefs Bieke, |
|
| Gert: | Donderdag, augustus 14, 2008 16:03 |
| Je raakt me heel erg. Al is het onderwerp minder mooi, je schrijven is puur en mooi! Liefs |
|
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, juli 26, 2008 20:27 |
| Hoe is het met je? Ben je nu op vakantie misschien? liefs, |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Donderdag, juli 03, 2008 07:10 |
| oh mums toch dit raakt zo intens heel dapper van je maar onthoud de mooiste herinnering zit in je hart meis heel veel sterkte hiermee dikke knuffel kus liefs guppie |
|
| remie: | Maandag, juni 30, 2008 16:42 |
| een koffer vol, weggestopt in de kast, vol herinnering aan mijn man, hij komt eruit wanneer ik wil en kan....gooi niet alles weg, een handschrift is zo belangrijk....liefs remie | |
| lommert: | Maandag, juni 30, 2008 07:28 |
| wat doet dit doet pijn om te lezen ..je woorden zi intens diep ralkend...alle liefs van mij kus willem |
|
| Hans Winter: | Maandag, juni 30, 2008 00:08 |
| bewaar een paar zomaar klein als een glimlach dingetjes, om je later dagdromend nog eens bij terug te vinden. maar misschien is dit als het ware je hemelvaartsblik. hans |
|
| Marousia: | Zondag, juni 29, 2008 23:38 |
| Zo droevig en zo intens, gevoelig en ik kan je verdriet voelen. Liefs van Marousia XXXX | |
| hiljaa: | Zondag, juni 29, 2008 23:16 |
| ...... intens droef doch mooi geschreven invoelend sterk ben je knufliefs--hiljaa-- |
|
| pantarhei: | Zondag, juni 29, 2008 23:15 |
| Wat ben je dapper om je hier doorheen te worstelen. Het lijkt me hels om dit te doen. Alles wat je aanraakt, in je handen hebt heeft voor jou zoveel betekenis en diepe herinneringen. Ik bewonder je dat je dit aan kan. Doe het op je eigen manier en neem de tijd om heel langzaam afscheid te nemen van tastbare herinneringen. Het ontastbare zit diep in je hart. Liefs, pantarhei |
|
| Cora (ZIJ): | Zondag, juni 29, 2008 22:21 |
| Met tranen in mijn ogen gelezen lieve Roelie, wat ben je dapper, heel goed van je om hierdoorheen te worstelen :) lieve groet en een big hug! |
|
| switi lobi: | Zondag, juni 29, 2008 20:16 |
| Nu ik dit lees ben ik blij dat we toen gedwongen werden Sascha''s huisje leeg te ruimen.. nu heb ik alleen nog de allerdierbaarste spulletjes hier thuis. Lieve, lieve meis toch... al mijn liefde stuur ik naar je toe en een dikke kuss langs de maan.. switi lobi |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zondag, juni 29, 2008 20:12 |
| knufffff | |
| tweety-ysje: | Zondag, juni 29, 2008 19:10 |
| het doet je blijkbaar heel veel pijn. en ik wens je daarom heel veel sterkte |
|
| honingbijtje: | Zondag, juni 29, 2008 18:44 |
| een hele dikke knuffel voor jou liefs:) |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, juni 29, 2008 17:06 |
| ook dit is een onderdeel van het rouwproces.. sterkte, namaste, Anneke |
|
| peter1: | Zondag, juni 29, 2008 17:06 |
| zo triest ,met een brok in de keel gelezen | |
| Windwhisper: | Zondag, juni 29, 2008 16:36 |
| Dapper Mums, er staan tranen in mijn ogen. lieve groet Cobie dikke kus |
|
| Innerchild: | Zondag, juni 29, 2008 16:02 |
| Ik slik bij ''t lezen van je woorden, mums. Dit moet niet makkelijk zijn. Ik blaas van hieruit een zachte wind die alle mooie herinneringen de kosmos insturen. Ik geloof dat ieder geschreven woordje zijn plekje zal vinden ... Een warme knuffel, Innerchild |
|
| K@trien: | Zondag, juni 29, 2008 15:45 |
| Oo lieve mums ... ik heb nog al de kledij van mijn zus en kan het ook niet wegdoen ! Alleen de laatste strofe heeft me tot nadenken gezet en die gedachte geeft mij misschien de moed om het heel binnenkort toch eens aan te pakken want ook ik zou niet kunnen verdragen dat het emotieloos in een vergaarbak wordt gesmeten ! Dank dat je mij dit liet inzien ! Sterkte meid ... iemand missen is zo moeilijk ! Liefs K@trien |
|
| betty1: | Zondag, juni 29, 2008 15:36 |
| triest...en het doet me verdriet. liefs betty |
|
| Nummer 127: | Zondag, juni 29, 2008 15:36 |
| ik ben een verzamelaar van het verleden om in zekere zin de toekomst beter te kunnen maken met de beste herinneringen uit het verleden maar eigenlijk is dat verkeerd net als het beleid van een oud hotel dat maar niet wilt veranderen de vooruitgang is voor de vernieuwing van de jeugd hoe raar dat soms ook moge zijn denk ik Nr 127 |
|
| Fairouz: | Zondag, juni 29, 2008 15:18 |
| Lieve Mums...stil gelezen en bedenk me wat moet dat moeilijk zijn ! heel veel liefs en sterkte Fairouz |
|
| Elenore De Groote: | Zondag, juni 29, 2008 14:42 |
| Mooi, wat herinneringen met je kunnen doen :) Er komt veel naar boven. Liefs, Elenore xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: mums | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||