Wij.
Wij.heel even was daar een moment van samentoen jij me aankeek vanuit de andere kant van de zaalonze ogen die elkaar vonden en samen leken te smeltenen de woorden spraken in een en dezelfde taaltoen was het voorbij maar alles leek zo andersen niets voelde nog als het daarvoorterwijl mijn hart nu klopt als een wildedraaide de wereld niets vermoedend doorvoorzichtig gaat mijn hoofd weer die kant uitnaar de plek waar ik je net had zien staanmaar jij ......was nergens meer te bekennenhet voorval had denk ik minder met je gedaan.en plotseling vanuit het niets stond je naast meen heel de avond week je ook niet meer van mijn zijnu vele en vele jaren later ...........................is het niet meer jij en ik maar voor gewoon wij.Liefs Gonny
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Dinsdag, juli 01, 2008 16:41 |
| Mijn reactie op dit gedicht staat bij je andere gedicht...pfff..zal de warmte zijn.... Groetjesss, Rien. |
|
| dichterbij: | Maandag, juni 30, 2008 11:15 |
| liefde duidelijk voelbaar in jouw gedicht lieve groet |
|
| K@trien: | Maandag, juni 30, 2008 09:15 |
| Heel mooi Gonny ... voelbaar is de liefde hier geschreven ! Liefs K@trien |
|
| tweety-ysje: | Maandag, juni 30, 2008 07:35 |
| prachtig gewoon dit echt waar super knap | |
| switi lobi: | Maandag, juni 30, 2008 00:34 |
| "Gewoon wij" Het is niet zo simpel als het klinkt, het is grote rijkdom! Liefs voor jullie, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gonny | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||