dansende vlinders om ons heen
we vonden elkaar op een dag
en waren niet langer alleen
we beklommen samen bergen
en kusten het ochtendlicht
boven de waterval met nevel
in ons moe gestreden gezicht
wat konden we anders doen
dan soms leunen op elkaar
geen glimlach kon vermoeden
dat er een eind kwam zomaar
het droge gekrulde blad viel
zonder enige aanwijsbare reden
als in de zwaarste herfst storm
onherroepelijk naar beneden
een spoor van emotie achterlaten
diepe voren trekkend in het gras
nooit maar dan ook echt nooit
zal terug komen wat eens met je was
ninodepino: | Dinsdag, juli 01, 2008 23:13 |
en die zijn all alike:D | |
Cora (ZIJ): | Dinsdag, juli 01, 2008 23:13 |
Wat een mooi gedicht Remie, zo fraai geschreven, toch blijft de zee blijft haar golven uitrollen, zij staat nooit stil :) liefs, |
|
ninodepino: | Dinsdag, juli 01, 2008 23:07 |
en toch zijn er meer engeltjes:) liefs, nino. |
|
K@trien: | Dinsdag, juli 01, 2008 23:04 |
heel misschien in ons groene weide Janny ... Voel met je mee, want een mens blijft hunkeren naar toen ook al ligt er veel liefs vooruit ! Liefs K@trien |
|
arie: | Dinsdag, juli 01, 2008 20:08 |
Zoals de zee kabbelen golven af en aan, tot het strand bereikt wordt en ze breken.. Liefs, arie |
|
Aibell: | Dinsdag, juli 01, 2008 15:24 |
Pijn, diepgaand, prachtig. Het is echt kl*te wanneer zoiets prachtigs plots voorbij is. Liefs, Aibell |
|
verhavert: | Dinsdag, juli 01, 2008 14:09 |
stilmakend prachtig dicht liefs martine |
|
Gray: | Dinsdag, juli 01, 2008 13:40 |
diepe gevoelens en heel goed geschreven liefs Gray |
|
lommert: | Dinsdag, juli 01, 2008 11:13 |
de herinnering en het delen daarin zal toch blijven mi. ...diepgaand innerlijk gedicht liefs willem |
|
sunset: | Dinsdag, juli 01, 2008 10:47 |
Droef herinnerend maar o zo integer mooi overgebracht. Liefs en knuf, sunset |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2008 | ||
Thema's: |