Je lag

stokstijf

en gaf

geen teken

als een blok

ijs

al het leven

uit je

geweken

 

de immense

stilte

de koele

kilte

 

gevouwen handen

zusterbanden

 

die alles wilde

geven

voor uw leven

 

omdat liefde

daar overheerst

maar  zoveel

onmacht

want

“de dood”

was langs geweest

 

 straks vier jaar geleden ...
 
 

 

Reacties op dit gedicht
K@trien vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


RealMe: Donderdag, juli 03, 2008 14:33
ooh...heel mooi maar treurig.

groetjes,
Bianca


Hilly N: Woensdag, juli 02, 2008 07:30
Zo intens geschreven.

Lieve groet,
Hilly


Ria Klein Herenbrink: Dinsdag, juli 01, 2008 21:59
triestmooi dit gedicht

liefs Ria


Quicksilver: Dinsdag, juli 01, 2008 21:56
Stilmakend gedicht!

Lieve groet..knuffs
Dicky


lindssayhondje: Dinsdag, juli 01, 2008 17:21
sterkte


Lily May Parker: Dinsdag, juli 01, 2008 14:47
droevig dit...en ik werd stil bij het lezen ervan
liefs
Lily May
xxxxx


Over dit gedicht
Auteur:  K@trien Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  01 juli 2008
Thema's: