Het middenpunt
Weer een grote stap te gaan
morgen zul je een deur sluiten gaan
Eerder kan de andere niet open
je gaat de weg, hoe je die moet lopen
Afscheid nemen van het oude zeer
want samen, dat kon echt niet meer
Verscheurd bleef hij daar achter
deze weg maakt het wat zachter
Loslaten van wat niet past
anders blijft het een grote last
Regelen hoort daarbij
hier een knuffel dus avn mij
Je weet
waar deuren sluiten,
gaan anderen weer open
sterkte met de weg die je nu zal lopen
Reacties op dit gedicht
| Lily May Parker: | Woensdag, juli 02, 2008 15:32 |
| mooi onder woorden gebracht dit doetsi, knap liefs Lily May xxxxxx |
|
| less - no more: | Dinsdag, juli 01, 2008 23:00 |
| een mooie waardevolle waarheid! liefs Jan |
|
| X-Anna: | Dinsdag, juli 01, 2008 22:47 |
| Mooi gedicht en hoe herkenbaar... Liefs, Annet |
|
| ninodepino: | Dinsdag, juli 01, 2008 22:44 |
| :) gossie zo koud dat marmer:( kussie... prachtig ''gevangen'' |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||