Laat me verdergaan
Laat me verdergaan
tussen hier en waar ik heen moet
lijkt de tijd me wel gekrompen
als een oude man die de passen
naar zijn bed telt en terug naar
de zetel aan het venster
van waaruit hij naar
een vreemde wereld kijkt
en zich mateloos daarin verliest
Geen woord dat nog stil blijft liggen
in de onrust van wat eindig is
laat me verdergaan want
wanneer ik stilsta ben ik bang
dat ik door de grond zal vallen
en mijn hoofd zal stoten aan
duizelende gedachten
mezelf of neen erger nog
jou misschien wel zal vergeten
Laten we verdergaan
en niet meer achterom kijken
brand me vast aan het licht
in je ogen en herken me
door de lach op je lippen
zonder verspilde woorden
ontsnap ik aan het drijfzand
en je hand houdt me vast
opdat ik nooit meer zou verdwalen.
14 juni 2008
Rudi J.P. Lejaeghere
tussen hier en waar ik heen moet
lijkt de tijd me wel gekrompen
als een oude man die de passen
naar zijn bed telt en terug naar
de zetel aan het venster
van waaruit hij naar
een vreemde wereld kijkt
en zich mateloos daarin verliest
Geen woord dat nog stil blijft liggen
in de onrust van wat eindig is
laat me verdergaan want
wanneer ik stilsta ben ik bang
dat ik door de grond zal vallen
en mijn hoofd zal stoten aan
duizelende gedachten
mezelf of neen erger nog
jou misschien wel zal vergeten
Laten we verdergaan
en niet meer achterom kijken
brand me vast aan het licht
in je ogen en herken me
door de lach op je lippen
zonder verspilde woorden
ontsnap ik aan het drijfzand
en je hand houdt me vast
opdat ik nooit meer zou verdwalen.
14 juni 2008
Rudi J.P. Lejaeghere
Reacties op dit gedicht
| Mevrouw Melzer: | Woensdag, juli 02, 2008 23:38 |
| :) | |
| ninodepino: | Woensdag, juli 02, 2008 23:26 |
| brandt me vast? er zit zowaar takt in:) graag gelezen! groetjes, nino. |
|
| lexx: | Woensdag, juli 02, 2008 23:22 |
| laat me getroffen worden door bliksem maar niet smoren en sneuvelen: laat me maar buitelingen maken in een wolk. smeulen met verbrand haar en kuitenflikkerend in rokend schoeisel op mijn voeten landen; dan hoor je mij niet jammeren. deze is aardig goed geschreven, rudi. mooi werkje. :) welterusten. |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, juli 02, 2008 22:47 |
| een sterk verlangen mooi neergezet...om het verleden te laten rusten en om nog enkel die sterke, liefhebbende te voelen onderweg liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudi J.P. Lejaeghere | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||