De storm in mij
De storm in mij
Ik voel mij een orkaan
in een wereld waar alle winden zwijgen
slechts de tederheid warmt
als een kus op een alziend oog
de kern zuigt
de ziel gilt om de overvloed van weten
maar rustgevend zijn de tonen
door hogerhand vergeven
nooit buigen voor stof
die slechts vergetelheid verdiend
als straks de stilte komt
zal er geen storm op volgen
voelde ik in mij ook het bruisen van kracht
laat mij berusten in het mens zijn
ik aanvaard mijn beperkingen
al zal ik eeuwig schreeuwen ik wil weten
ik laat het alles willen bevatten
het leven mag zijn geheimen bewaren
laat ze zich aan mij openbaren
in een ieder volgend leven
als een bries
die dan mijn gemoed zal sussen
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Vrijdag, juli 04, 2008 13:45 |
| waarheid. erg mooi kom douchen!!!kus | |
| arie: | Donderdag, juli 03, 2008 13:11 |
| Vergeet dit leven niet Wim... Zelfs nu is het leven waard geleeft te worden.. (net als alle andere vorige levens) ;) liefs, arie |
|
| Littledolphin: | Donderdag, juli 03, 2008 10:21 |
| wauw! schitternd hoor, ik las het graag, liefs little | |
| sunset: | Donderdag, juli 03, 2008 10:15 |
| Een typisch jij gedicht. Groetjes en een fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||