Als je leven beu bent...
Als je leven beu bent...
Waarom is het leven zo...
of beter waarom is mijn leven zo...
Ik vind geen woorden om het te beschrijven
geen 1 woord kan zeggen hoe ik me voel
maar ik weet het liefst zou ik eeuwig vrolijk blijven
ik leef maar ik heb geen enkel doel
Hoe moet ik mezelf door dit rot leven leiden
en er is ook niemand die begrijpt wat ik bedoel
waarom lijkt iedereen op roze wolkjes te drijven
en ik zit hier,mijn hoofd een warboel
Waarom begrijpen ze niet de pijn die ik heb
en doen ze alsof ze het niet zien
ze laten me liever in mijn eentje wegrotten
hopend dat het vanzelf over zou gaan dat gevoel
Het kan hun helemaal niets schelen
al ga ik dood of blijf ik leven
Maar terwijl zij dansen,lachen en feesten
zit ik hier alleen zonder iemands medeleven!!!
Reacties op dit gedicht
| Ton Rijkers: | Woensdag, maart 20, 2002 20:54 |
| Hallo Sarah, De eenzaamheid en pijn die je voelt kennen velen van ons maar al te goed. Ook het gevoel dat je door iedereen in de steek gelaten bent kennen velen van ons. Ja, helaas. Toch zie op zulke ogenblikken niet dat er zoveel moois is en dat er nog zoveel mensen zijn die van je houden. Mensen die je zouden missen als je er niet meer zou zijn. Mensen die er verdriet van zouden hebben wanneer je jezelf van het leven zou beroven. Je zegt dat je geen doel hebt in het leven. Maar natuurl |
|
| Jürgen : | Woensdag, maart 20, 2002 20:41 |
| i feel your pain, je kan echt wel goede woorden vinden om gevoelens te omschrijven. prachtig werk, en er zijn wel mensen die meeleven. take care | |
| sweety538: | Woensdag, maart 20, 2002 20:37 |
| Dat is zeker waar, nog geen twee weken terug, vorige week om precies te zijn, was ik m'n leven zat! Ik heb er toen bijna een einde aan gemaakt... Maar er bleken toen gelukkig ineens wel mensen te zijn die om me geven en er voor me zijn. Voor jou komen ook die mensen(ze zullen er misschien wel al zijn, maar dat je ze nu door je pijn en verdriet niet goed ziet). Maar ik zeg je, ik ben toch blij dat ik het niet gedaan heb, want het gaat nu allemaal wel weer iets beter... En ik b |
|
| whisperer: | Woensdag, maart 20, 2002 18:58 |
| ik ken dat ...klootzakken he !!! | |
| marielle: | Woensdag, maart 20, 2002 18:26 |
| Mooi omschreven Sarah, jij zegt precies hoe ik me voel althans bijna, jij voelt je waarschijnlijk ook zo. Maar er zal ooit iemand zijn die ook om jou geeft en er zal ooit een dag zijn die ook voor jou weer fijn is. Dit zegt waarschijnlijk iedereen en je kan me geloven of niet, het is hoe jij het bekijkt, Lees mijn gedicht maar eens. Ooit zal ook jij die fijne dag zien. Dan begrijp je misschien wat ik bedoel. Al weet ik natuurlijk niet precies wat er met jou is er kan ook niets zijn en dat dit ge | |
| blue: | Woensdag, maart 20, 2002 17:19 |
| mooi geschreven ik herken die pijn en eenzaamheid toch zal je, door je tranen heen ooit de zon terug zien opgaan voor jou. moed, volhouden meid! groetjes, blue |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||