zo bang
als ik alleen ben
zelfs als ik met mensen ben
ben ik alleen

ik voel me zo eenzaam
zo bang voor het leven
willen vechten
zonder de kracht om door te gaan

niet wetend wat te doen
aan de drang
om de wensen uit te laten komen
en uit het leven te stappen

wil wel blijven vechten
maar kan het niet meer aan
loop hyper vrolijk rond
maar van binnen sterf ik langzaam af

wanneer is mijn tijd daar
moet ik het echt afwachten
mensen die denken je te helpen
maar het alleen maar erger maken

zo bang om mijn gevoel tegen mensen te zeggem
zo bang voor de reactie die ik dan zal kunnen krijgen
zo bang voor het leven
zo bang voor de nacht

ik kan niet slapen
ik durf niet te slapen
bang voor de dromen
die steeds terug komen

nog steeds geen afscheid genomen
van papa/mama
die nu al bijna 5 jaar/4,5 jaar dood zijn
niet wetend wat te doen zonder hun in het leven

mensen die nooit zullen weten
wat mij ertoe drijft
om mijn gevoel/wensen uit te voeren
en te verdwijnen uit het leven

zodra ik die kracht heb gevonden
hoop ik ook de kracht te hebben gevonden om door te gaan
maar voor nu acht ik die kans klein
en zeg ik alvast vaarwel

het heeft zo moeten zijn
het leven loopt nooit eerlijk
en ik ben er niet meer sterk genoeg voor
mijn tijd zal snel komen

hopelijk overwin ik deze strijd
maar hij duurt te lang
en de enige uitweg lijkt te zijn
om voorgoed weg te gaan...

ik wil dit niet maar kan niet anders mijn gevoel is zo inmens laag dat ik niet meer weet wat ik ermee aan moet
voor nu heb ik nog de energie om vrolijk rond te lopen en zolang ik die energie heb komt het goed
maar als die energie opraakt en er gaten in mijn masker komen dan moet ik opgeven
ik kan die confrontatie niet meer aan
durf niet in spiegels te kijken
durf niet meer over m'n gevoel te praten
durf niet meer te leven
durf niet meer te hopen op geluk
ik verdien het blijkbaar niet
het voelt ook niet alsof ik dt leven verdien
krijg vaak genoeg te horen zowel in het heden als in het verleden dat ik te veel fouten maak en heb gemaakt en daarom niet altijd goed in het leven sta
dus ja ik kan niet meer ik ben op
wel zal ik proberen om verder te gaan voor mijn ouders en mijn zusje maar ik weet gewoon niet hoe
ik hoop dat jullie mij kunnen helpen door tips te geven
en dan zal ik proberen die te volgen en daar ook iets van te laten horen of het lukt of niet......

please help me this is my last change to survive