Voor altijd onder de grond
~ opgedragen aan ome paul~
Met mijn voeten in de natte aarde
Staar ik je na
Realiseer me nu pas
Dat je ons voorgoed verlaat
Plotseling ben je weggerukt
Vertrokken uit ons leven
Zoveel mensen, die jou
Nog zoveel vreugde wilden geven
De pijn in mijn hart
Bijna niet te doorstaan
Zoveel idealen over
Waar jij nog voor zou gaan
Het is raar –onwerkelijk-
Om te beseffen
Niet meer te kunnen luisteren
Naar je verhalen, die mij zo treffen
Jouw aandacht voor ieder
Jouw typische groet
Ik zal het missen
-letterlijk- voorgoed
Daar lig je nu
Eenzaam onder de grond
Jij, met je kleine hartje
En je grote mond
Ome Paul, ik zal je verschrikkelijk missen
En…zoals het volgens jou moet
Zou je nu zeker zeggen:
‘niks mis mee..het komt goed’
* 20-10-2000 *
Reacties op dit gedicht
| Groentenboer: | Donderdag, maart 21, 2002 18:45 |
| *stil* /me pinkt n traantje weg... |
|
| monique: | Woensdag, maart 20, 2002 17:20 |
| ej meiskuh..heel mooi gedicht had de tranen in mn ogen staan!! xx MoNiEkJuH en sterkte!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichten-freakje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||