mama?
mama, ik schreeuw al maanden, misschien wel jaren om hulp
maar hoe ik mn best ook doe, je hoort het niet
mama, ik probeer je aandacht te trekken
maar het probleem is dat je het niet ziet
mama, zou je gewoon een keertje
voor mij normaal willen doen
daarvoor heb ik zoveel over
heb je wel wat fatsoen?
ik doe toch nooit wat goed
dat is het enige dat ik heb gehoord
waarom zou ik mn best blijven doen
als ik toch de grond in wordt geboord
ik woon op mn slaapkamer
omdat ik daar alleen ben
want het lijkt toch
of ik jou en papa niet meer ken
mama, slapen kan ik niet
gedachten dwalen rond in mijn hoofd
en het lijkt alsof
ik al die tijd in sprookjes heb geloofd
ik vraag me af waarvoor ik mn best doe
want goed is dat in ieder geval niet
en misschien interesseert jullie dat niets
mij doet het heel veel verdriet..
mama, waarom kan ik me niet herinneren
dat ik uit jouw mond wat positiefs over mij heb gehoord
mama, nou is het te laat
je hebt me al de grond in geboord
komt het ooit nog allemaal goed
of is dit hoe het voortaan verder gaan moet?
maar hoe ik mn best ook doe, je hoort het niet
mama, ik probeer je aandacht te trekken
maar het probleem is dat je het niet ziet
mama, zou je gewoon een keertje
voor mij normaal willen doen
daarvoor heb ik zoveel over
heb je wel wat fatsoen?
ik doe toch nooit wat goed
dat is het enige dat ik heb gehoord
waarom zou ik mn best blijven doen
als ik toch de grond in wordt geboord
ik woon op mn slaapkamer
omdat ik daar alleen ben
want het lijkt toch
of ik jou en papa niet meer ken
mama, slapen kan ik niet
gedachten dwalen rond in mijn hoofd
en het lijkt alsof
ik al die tijd in sprookjes heb geloofd
ik vraag me af waarvoor ik mn best doe
want goed is dat in ieder geval niet
en misschien interesseert jullie dat niets
mij doet het heel veel verdriet..
mama, waarom kan ik me niet herinneren
dat ik uit jouw mond wat positiefs over mij heb gehoord
mama, nou is het te laat
je hebt me al de grond in geboord
komt het ooit nog allemaal goed
of is dit hoe het voortaan verder gaan moet?
Reacties op dit gedicht
| inco: | Zaterdag, juli 19, 2008 16:20 |
| zie mijn gedicht,vandaag gemaakt,zelfde moeder, zelfde vader? Ouders weten niet hoe ze je kunnen beschadigen. Doorbreek de cirkel, ooit of nu bij je eigen kinderen. heel veel liefs inco |
|
| -Giirl.: | Zaterdag, juli 12, 2008 17:36 |
| Mooi gescheven, Ik herken ''t. x |
|
| kerima ellouise: | Maandag, juli 07, 2008 12:56 |
| herkenbaar...het gevoel om nooit goed genoeg te zijn of wat goeds te doen...terwijl een compliment niet moeilijk is om te geven...ga van jezelf uit en weet in je binnenste dat wat je doet , goed is...ook al blijft die hunkering naar een positief woord... liefs kerima ellouise |
|
| trucker klaas: | Maandag, juli 07, 2008 06:01 |
| als je ouders smeekt om fatsoen is er nogal wat te doen als je voor elkaars respect moet strijden is externe hulp niet te vermijden sterkte klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: aperson | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||