...

Die avond begon met een kalme schittering aan de hemel
Een zonsondergang vervuld met de onschuld van een maagd
en alleen jij, ik en de herinnering aan de dans
Weten dat het niet langer onschuldig zou blijven..

Heftig en intens
speelden de muzikanten
En wat konden wij anders
Dan meespelen in het spel
Van deze nacht

“maar ik vergat de spelregels”

Mijn verlangen groeide,
Bij jouw groeide er iets anders
En voor ik het wist was het te laat
De dans te ontspringen
En met de eerste zonnestralen
Vond ik mezelf in jouw armen

“Vurig had ik gehoopt dat de dans ons zou ontspringen”

Maar voor een moment leek mijn droom
de realiteit en even
heb ik erin geloofd
In gedachten liet ik de muziek doorspelen
En ging ik verder in onze dans

“Me niet realiserend dat ik de enige was…”

Blind voor de fouten die eerder zijn gemaakt
Gaf ik te snel, en nam ik te veel
En terwijl hij zocht naar een eindknop
Spoelde ik vooruit.. en vooruit.
Te snel en te veel
En dat was het voor ons allebei

Te veel..

En wanneer er een kalme schittering
Aan de hemel staat
En een zonsondergang spreekt
Als de onschuld van een maagd
Herinner ik me die nacht
Die dans

In een illusie..