Angst
Misschien sla je het vandaag over
Misschien doe je het vandaag eens niet
Misschien heb ik geluk
Misschien ook wel verdriet
Je handen over mijn lichaam
Mijn angst zo groot
"Je hebt er zelf om gevraagd"
Ik wil zo graag dood
Zijn ogen staren naar me
Zijn mond lacht
Ik hoop alleen maar
dat hij me niet verkracht
Is dit mijn schuld?
Daag ik hem echt uit?
Mijn lichaam verstijft
Ik maak geen geluid
Zijn handen gaan verder
Verder dan dat ik wil
Ik wou dat ik kon schreeuwen
Maar het blijft steeds weer stil
Misschien doe je het vandaag eens niet
Misschien heb ik geluk
Misschien ook wel verdriet
Je handen over mijn lichaam
Mijn angst zo groot
"Je hebt er zelf om gevraagd"
Ik wil zo graag dood
Zijn ogen staren naar me
Zijn mond lacht
Ik hoop alleen maar
dat hij me niet verkracht
Is dit mijn schuld?
Daag ik hem echt uit?
Mijn lichaam verstijft
Ik maak geen geluid
Zijn handen gaan verder
Verder dan dat ik wil
Ik wou dat ik kon schreeuwen
Maar het blijft steeds weer stil
Reacties op dit gedicht
| soofje: | Woensdag, maart 20, 2002 20:10 |
| prachtig gedicht, ik durfde bijna niet verder te lezen... sterkte met het verwerken van dit alles! liefs -soof- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Relana | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||