Het vuur
Het vuur
Een strijd die ik voer, begrijpen waarom
gevoeld wat ik niet wilde voelen
in een wereld zo klein, uitelkaar gevallen
zwijgend over dingen, waarvoor ik bang was.
Zoekend naar de woorden, om te vertellen
na alles, wat jij mij aan hebt gedaan
terugspoelend, naar de eerste keer
zo bang, het pijnloos willend maken.
Als ik hulp wilde, liet je me nooit gaan
in mijn ogen, het verdriet
gewacht op de zon, met ogen wijd open
een herinnering blijft slechts een kleine vonk
-dat over zal blijven.
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Zondag, januari 12, 2014 07:25 |
| verschrikkelijk, maar voor vele denk ik een waarheid, helaas. Gevoelig en diep geschreven. | |
| Delusion: | Zondag, januari 12, 2014 02:40 |
| Correctie: dit gaat niet over mijn eigen vader 3 | |
| Gerhardus: | Vrijdag, september 26, 2008 12:41 |
| wow deze vind ik een van je mooiste! (is ''t op ''t laatst niet DIE over zal blijven? ik weet ''t niet zeker want als het op ''t verdriet slaat van twee regels eerder, is het wel goed... groet, Gerhard |
|
| doetsi: | Woensdag, september 03, 2008 20:19 |
| Vreselijk, ik denk- dát gevoel herken ik van ooit, pfffffff | |
| Quicksilver: | Woensdag, juli 09, 2008 23:44 |
| Ergg droevig dit! Maar veel sterkte! liefs,Dicky |
|
| fran92: | Woensdag, juli 09, 2008 20:36 |
| Zo ontzettend droef dit:( Heel veel sterkte! Liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Delusion | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||