lieve lynn
we waren samen op kamp
maar ik kende jou evenzeer
als de dag de nacht
maar net als dat paar dozijnen
zo konden wij ook niet leven zonder mekaar
toch niet na dat kamp tenminste
want wat is een zon zonder maan
wat is goed zonder kwaad
wat is een stinkdier zonder stank

dagen en nachten heb ik op jou zitten wachten
eerder klank dan betekenis
als ik kon kiezen tussen twee mengsels
ik heb liever een donkere dag dan een zonnige nacht
liever een snelle dood zonder slaap
dan een eeuwig leven zonder wakker te worden

je was bijzonder
je had twee ogen die hetzelfde waren
maar toch verschilden van elkaar
net als een stervend leven
steeds weer hetzelfde
maar toch niet helemaal
het verschil zit in de tijd

hoewel we elkaar veel belden
heb ik jou niet meer gesproken
toch niet meer in de realiteit
hoewel ik niet lang na dat kamp
een feestje heb georganiseerd
een wel heel snelle reünie van de kampleden
beetje dwaas van mij
nu ik er zo over terugdenk
als een kind niet zonder zijn moeder kan
vanaf welk moment in de tijd wordt het dan een man

van de 50 kampleden zijn er uiteindelijk drie gekomen
wat vanzelfsprekend is
want waar men teveel van heeft
verzamelt men niet langer
de drie aanwezigen waren Karen jij en nog iemand
het stoort me dat ik de derde vergeten ben
maar zo gaat dat met het verstrijken van de tijd
net als een martelbank
hoe meer men de tijd uitrekt
hoe minder plaats er is voor rimpels
en als rimpels gedachten zijn uit het verleden
dan verdwijnt alle kennis als de tijd scheurt
wat rest er dan nog van ons
buiten verloren momenten die rondzweven door het leven

van de reünie herinner ik me nog weinig
het stelde me zo teleur
dat er niet meer katten naar de melk liepen
dat ik het gewoon zo goed als gewist heb uit mijn memorycard
waar nog x aantal bytes op kan geplaatst worden
maar van het kamp zelf weet ik alles nog
of tenminste het meeste

ik heb er veel vrienden leren kennen
hun namen doen er niet toe
maar ik heb nog steeds contact met ze
x aantal jaar na dat kamp
een vriend had een kortstondige relatie met Lynn
net als een hond die je koopt
om enkele maanden later ergens af te zetten
tja
in elk geval
hij liet me delen van zijn vreugd
en dat zal ik nooit vergeten
lynn waarschijnlijk ook niet
net als het moment dat je de klas binnenkomt
en merkt dat de leerkracht
met zijn bovenlichaam
op diens bank ligt
met zijn polsen opengesneden
dat ene beeld vergeet je nooit meer

maar je wilt het ook niet meer meemaken
dat zal de reden zijn dat ik Lynn na die reünie
nooit meer weergezien heb
niet dat ik haar soms niet opbel
maar ze is nu een mooie herinnering van mij
en ik denk dat het waarschijnlijk het beste is
om ze als een geheugensteuntje
op mijn prikbord te kleven
een foto
met daaronder haar naam
lynn is een foto zonder naam