De waterdrager en de twee kruiken
Een waterdrager had ooit eens
Twee kruiken, de één nieuw, de ander oud
Tijdens het lopen bleef de nieuwe vol, de oude tot de helft
En die laatste dacht: 'Dit gaat fout!'
Hij schaamde zich diep
En zei: 'Ik ben het niet meer waard.'
Maar toch luisterde hij naar de waterdrager
Hij luisterde heel bedaart
De waterdrager nam het woord
En zei: 'Ik wil je graag blijven gebruiken
Er groeien nu allemaal bloemen aan jouw kant van de weg
Je bent niet minder dan andere kruiken
Want dankzij jouw kan ik nu
Prachtige bloemen voor mijn meester meenemen
Dus je hoeft je niet minder waard te voelen
Je hoeft niet meer te wenen'
Reacties op dit gedicht
| lugh: | Woensdag, juli 30, 2008 21:17 |
| mooi | |
| Hans Winter: | Woensdag, juli 30, 2008 21:16 |
| zo lijkt ook dichten verspilling van tijd, maar wie weet wat je er uiteindelijk mee bereikt. een mooi te bewaren verhaal voor wat er zoal komen gaat, groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Crazyness1315 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||