Liefde,

Liefde is houden van, liefde is antwoorden op een dag met ja.
Liefde is leuk, zeker als het van beide kanten kwam.
Liefde is alles minder waar het beste wat je leven binnen kwam.
Soms denk je bij de liefde niet na, en denk je de ware te hebben gevonden.
Alleen blijkt het minder waar, omdat het in eens kapot word gemaakt.
Liefde maakt blind, de liefde die je niet wil herkennen.
Maar toch bij die persoon hoord, diep van binnen.
Zonder dat je het weet, tot je er achter komt en blinde links een beslissing maakt.
Met de keuzes die je zelf soms niet kan maken, omdat anderen voor je beslissen, maar ook dan weet je niet of het de goede antwoord is.
Soms blijf je achter met een schuld gevoel diep van binnen, met de vraag waarom??
Ontkennen heeft geen zin, want diep van binnen weet je wat het is.
Vragen, vragen en nog eens vragen, met de hoop op een antwoord die je nergens vind.
De enige die je het kan vertellen is de persoon die je diep van binnen heeft gekwets of pijn gedaan, tranen heeft laten vloeien bij jou, de gene die jou kent, waar je super veel om geeft, en van houd. Maar jou op afstand houd, misschien omdat die het je niet durft te vertellen, of misschien de woede en haat wat er is door onstaan.
Misschien was ik fout, misschien was het de juiste beslissing wie zal het me zeggen.
Ik kan het niet eerder zeggen dan dat ik weet dat het klopt, of niet dan pas weet ik of het de juiste beslissing was.
Ooit hoop ik hier een antwoord op te ontvangen, maar diep van binnen wat het antwoord is blijf je van die gene houden.
Misschien niet in de liefde, maar misschien vriendschappelijk… dat is wat je zelf beslist.
Maar onthoud, als de liefde kapot is, gaat de vriendschap meestal mee.. word je dan verbannen uit een hart, of ik weet niet hoe dat zit?
ik weet alleen dat je achter blijf met vragen, waar op je zo graag een antwoord wilt.