Oog op trouw
Dan groet de liefde
de zon in onze ogen
ook al is het soms
reeds avond, sluiten
wij gordijnen
trouw verwacht
een thuiskomen
met open handen
open ogen ooit
gericht op ons
zie de weemoed
pijn om prachtig
perspectief per
groener gif gaat
op in maan en
schoont het zwart
goudgeel gesteven
komt de zon weer op
de zon in onze ogen
ook al is het soms
reeds avond, sluiten
wij gordijnen
trouw verwacht
een thuiskomen
met open handen
open ogen ooit
gericht op ons
zie de weemoed
pijn om prachtig
perspectief per
groener gif gaat
op in maan en
schoont het zwart
goudgeel gesteven
komt de zon weer op
Reacties op dit gedicht
| johandedichter: | Maandag, juli 14, 2008 12:47 |
| deze vindt ik tot nu toe de mooiste in jouw gf avontuur ik hoop dat je nog veel gedichten zult schrijven gr johan |
|
| doetsi: | Zondag, juli 13, 2008 11:24 |
| en zoals altijd, komt die zon weer op...mooi deze, compliment | |
| Amethist: | Zaterdag, juli 12, 2008 15:38 |
| dank voor jullie leuke reacties die relatie met de zaterdagwas had ik zelf niet zo ingeschreven.. leuk |
|
| Mevrouw Melzer: | Zaterdag, juli 12, 2008 15:13 |
| mijn ouders zijn beiden bezig in boeken van hugo claus. ik daarentegen wacht al tè ongedurig op half vijf: borreltijd (strijken heb ik al gedaan; zowaar..) dat dagdromen schiet namelijk niet op zo :) kus, | |
| globelien: | Zaterdag, juli 12, 2008 11:38 |
| doet me denken dat ik weer eens een berg was moet strijken. de poezie leg ik even naast de theedoek. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Amethist | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||