zo veel kan het betekenen: dat wij vergaan
- wij komen ongevraagd en moeten eens weer wijken -
maar dat wij spreken en ons niet verstaan
geen enkel ogenblik de andere open handen reiken
bedroeft me zwaar; wij kunnen nooit bestaan
wanneer ’t oprecht proberen al laat al blijken
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 12, 2008 17:30 |
| geen woorden! | |
| Ria -rimpeling-: | Zaterdag, juli 12, 2008 17:02 |
| Om eens goed over na te denken!Mooi! liefs Ria |
|
| Dina-Anna: | Zaterdag, juli 12, 2008 16:02 |
| Indenkend schrijfje! Liefs Dina |
|
| xavion: | Zaterdag, juli 12, 2008 14:39 |
| Zo is het en niet veel anders... Toch is het nog niet helemaal gedaan... Lieve liefs, XaV. |
|
| peter1: | Zaterdag, juli 12, 2008 13:56 |
| ik sluit me volkomen aan prachtig |
|
| arie: | Zaterdag, juli 12, 2008 12:10 |
| elkaar ''open'' durven benaderen is een goede aanzet in deze een nadenker ingo liefs, arie |
|
| ela: | Zaterdag, juli 12, 2008 12:02 |
| Het verleden leer ons dat er altijd wel ergens oorlog is, is het daarom dat onze (verstandige) voorlopers denken dat het niet anders zou mogen gaan. ela |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 12, 2008 11:59 |
| poëtisch mooi verwoord Ingo,ik blijf jou bewonderen! liefs Barbara | |
| conan: | Zaterdag, juli 12, 2008 11:19 |
| het lijkt erop dat de mens weinig leert uit de geschiedenis...vreemd dat uitgerekend wij die zoveel kunnen leren uitgerekend de duurzame vrede niet kunnen leren.Aard van het beestje? liefs conan*** |
|
| myrkvi: | Zaterdag, juli 12, 2008 10:33 |
| ik kan me hier alleen maar bij aansluiten ik wens je een hele fijne dag liefs myrkvi |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, juli 12, 2008 10:30 |
| ik sluit me bij jouw schrijven aan, lieve groet Cobie ik kan niets anders schrijven |
|
| Auteur: sunset | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||