verdriet
Verdriet
Ik wist niet
dat ik zoveel tranen
had voor hem,
mijn broertje.
Zijn zoon
een lieve gozer
gewoon nu..dood.
Ik wist niet
dat ik zo
kon huilen,
om hem
mijn broertje.
Het doet zoveel pijn
van binnen
om hem ,
om haar
mijn zus.
Je kind,
mag niet dood gaan!
Het is te erg,
te hoog
die berg.
Oh God ,
schenk ons
toch die kracht.
Te lang
duurt de nacht,
van tranen
die stromen
over mijn wangen.
Want ,lief broertje,
ik hou zo van jou!
Wil er altijd voor je zijn,
verzachten al je pijn.
Ik wist niet
dat ik elke dag
tranen voor jou
en mijn zusje
zou vergieten
van verdriet.
Het leven gaat door
maar het litteken blijft
van een kind
wat jij verloor.
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 12, 2008 20:40 |
| intens stilmakend geschreven...liefs en een warme knuff, little | |
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||