zelfmoord
soms zijn er van die momenten ,
dat ik geen weg meer weet te gaan.
dat er zoveel mogenlijk heden zijn.
maar ik niet weet welke weg ik in moet slaan.
dan loop ik langs de boven.
dan ga ik mee met de wind.
hoop ik dat ik boven mag komen.
misschien dat ik dan de rust eens vind
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, juli 13, 2008 00:20 |
| zij die niet eten leven soms geestelijk wel heel intens, maar gunnen zich de lichamelijke weldadigheid van smaak en je warm voelen niet, nu nog niet, dan doet de zon je niet te verdienen zeer, kies je liever voor kou. je rustig gaan voelen is je dan warm gewreven voeten gunnen, of zonnig zacht geworden gras. groetje voor een zondag, hans |
|
| rabbit: | Zaterdag, juli 12, 2008 23:24 |
| herkenbaar geschreven wens je heel veel sterkte liefs en knuffsss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||