Weet je, liefste
dromen zijn de herinnering
aan een oord, verder dan ver
verborgen achter een horizon
van nooit vervuld verlangen
Vaar er heen
in je wolkenschip
zweef
over raadselachtige valleien
zilveren stromen
dwaal
langs winde en langs rozen
door een blij en zonnig land
mijmer
in het satijnen maanlicht
over de koele schoonheid
van een bleke ochtend
Misschien kom je ooit
langs mijn luchtkasteel
Daar kan je even vertoeven,
onbezorgd
in mijn hemelse tuin
Ik zal dan de halmen strelen
van je stil verdriet
In je ogen
het liefelijkste koraal zingen :
“Want voor eeuwig
straalt je licht
in mij”