raar
toen ik tot ziens zei was ik op de vlucht
liever niet bekend en ook niet berucht
nu na een lange tijd ben ik terug maar voel me raar
wie zijn echt en wat is waar
de echte honden blijven trouw
en de stakkers tonen berouw
ik ga weer op reis naar de mensen van de andere kant
lopen waar de zee kust met het zand
wat schrijven wat praten filosoferen
wat goden eren,,,
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||