tijdloos
al tijden ga ik te snel.
zelfs al weet ik het zelf
ik ga maar door
en ik ben nog niet op de helft
op de helft als waar ik wil zijn
waar ik de juiste cobinatie ontcijfer
waar ik moet zijn.
alles gaat te snel
de tijd vreet de tijd
dat tijd geen tijd is maar
door ons is geschapen
we gaan door
door met de lach en de snik
weten wij dat je doortikt
ook al ben je er niet
wij hebben je geschapen
tijd
dus als jij tikt tot onze laatste snik tik jij
en daarna tik je door
zo snel
om te komen waar je wil komen
om er te komen stralen
dat ze kunnen zeggen
die kent de tijd verhalen.
het verhaal van de tijd van liefde van pijn
van passie van spijt
het is tijd.
om verder te gaan.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, juli 15, 2008 02:03 |
| De tijd. Men kan de dingen alleen maar doen als het de tijd er voor is. In de zin van de geboorte die alleen maar kan plaatsvinden op de tijd van de geboorte! Heeft de mens tijd geschapen? Enkel het -tijd meten- komt van ons (de mens). Knap gezien! Groet, Jacky |
|
| rovago: | Maandag, juli 14, 2008 06:54 |
| De mens wordt verteerd door de tijd. Groet. Roger. |
|
| Littledolphin: | Maandag, juli 14, 2008 06:54 |
| goede morgen! een intens sterk geschreven stuk poëzie! mooi gevonden, liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||