(geinspireerd door "Motörhead-Don't let daddy kiss me)
Eenzaam en alleen op je zachte bed
Lig je te wachten op dat ene moment.
Na jaren van gebed
Raakte je er aan gewend
Jaren geleden ja was pas zeven
Kwam hij binnen zoals elke keer
Maar dit keer wilde hij echter meer
Toen kwam het moment, hij ontnam je jouw “leven”
Het leek of niemand het merkte
Toch de woorden die hij sprak.
Het leek het jouw schuldgevoel
alleen maar te versterkte
nu op je 15e jaar
is het moment eindelijk daar
je hebt er over leren spreken
toch zul je nooit meer echt “leven”