Onvoltooide poëzie.
Onvoltooide poëzie
Middernacht
klokslag twaalf allang
voorbij;
herinneringen, die
maar bovenkomen
beelden vormen, in
emoties naar
de inktpot stromen;
in mijn veer verweven woorden
schrijf ik op papier, over
kleine dingen, groot verdriet;
alles, wat
mijn hart beweegt
zingt geestdriftig nu zijn lied;
dichtkunst
spiegel van de ziel, maar
de grootste elegie, blijft
voor altijd
onvoltooide poëzie.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, juli 15, 2008 02:23 |
| Voltooide poëzie zou te adembenemend zijn! Liefs, Jacky |
|
| Dina-Anna: | Maandag, juli 14, 2008 23:05 |
| Wat mooi zeg! Liefs Dina |
|
| Hilly N: | Maandag, juli 14, 2008 22:55 |
| Las je anderen ook, mooi mooi! Lieve groet, Hilly |
|
| Quicksilver: | Maandag, juli 14, 2008 21:58 |
| Prachtig in een veer van verweven woorden, in de dichtkunst van de ziel!Blijft het voor altijd onvoltooide poëzie! een prachtig TD themagedicht waar bezieling is zit! Lieve groetjes.knuffs Dicky |
|
| lommert: | Maandag, juli 14, 2008 21:00 |
| graag gelezen..zeker wel...dat het maar blijft stromen...dat zal;)..liefs van mij willem |
|
| Mevrouw Melzer: | Maandag, juli 14, 2008 20:12 |
| elegie; lithurgie.. de hele rambam ;) ik wil cocktails! zwemmen!! wèg met de poëzie!!! haha, kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||