Eeuwig geknaag
Blauwe stromen
langs de zandweg
je kijkt naar de trouwe ochtendzon
en als je spiegelruiten
geen beeld weergeven
van enkel leven naast je zijde
achter je spatbord
schuilt een angst
die je overal met je meeneemt
groene bomen
langs de zandweg
je hoort de stromende rivier
golven overkomen zacht
je verkropt het eeuwige geknaag
was zij maar hier
langs de zandweg
je kijkt naar de trouwe ochtendzon
en als je spiegelruiten
geen beeld weergeven
van enkel leven naast je zijde
achter je spatbord
schuilt een angst
die je overal met je meeneemt
groene bomen
langs de zandweg
je hoort de stromende rivier
golven overkomen zacht
je verkropt het eeuwige geknaag
was zij maar hier
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: rosejolie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||