Prisma.
Prisma
Ooit doorschijnend teer
was mijn prisma, nu
dof
door schaduwen, die
de Hades in
stilte al wierp;
mijn ziel reeds onderweg
naar rivier Styx en
Charon stond te wuifen
-geestdriftig-
riepen mij hoorn des overvloeds,
tweetand en
kerberos, om
het prisma te breken;
voorgoed waande ik verloren, wat
er ooit was, mijn glans
schitterde niet meer, en
het goddelijke was zoek;
al verloren in een wereld
zonder
licht en liefde
straalde jouw Elysion op
mijn weg, en
reflecteerde glinstering
-op mijn prisma-
ja,
ik ben opgestaan van
de levenden
doden.
Reacties op dit gedicht
| less - no more: | Woensdag, juli 16, 2008 18:19 |
| erg mooie beeldspraak gebruik en dank je voor de uitleg ;) | |
| less - no more: | Woensdag, juli 16, 2008 18:18 |
| een prachtige herrijzing! liefs, Jan |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 16, 2008 07:34 |
| Elysion=de wereld, waar mensen terecht kwamen, als ze een goed leven hebben geleefd ; Hades=de onderwereld; rivier Styx=de rivier, die men over moest steken, om naar het hiernamaals te komen; Charon=de veerman, die de doden over de rivier Styx bracht en hoorn v.overvloed, tweetand=symbolen van de hades; kerberus=een driekoppige hond, die de poorten van de Hades bewaakte; allemal uit de griekse mythologie liefs little |
|
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, juli 16, 2008 02:20 |
| Heel knap! Liefs, Jacky (Elysion - gelukzaligheid?) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||