Tranen huil je uren, dagen aaneen
je bent zo zalig zielig alleen
schud je zwarte manen los en uit
tot je op naakte waarheid stuit
Woorden spreken stille eenzaamheid
je leven is lijden en de zomertijd
brengt licht op oude wonden aan 't zicht
niet om aan te zien, de doos gaat dicht
de beerput wanen als stinkend gier
zoeken een uitweg, komen niet verder hier
dan woorden van bittere haat en nijd
wat deed je hier die eindeloze tijd?
Zoeken naar medelijden, zo zwaar zorgeloos
was jij het die voor voze veiligheid koos