Het Proces
Je bent zo jong, zo onschuldig
zo ontwetend en ongeduldig
Je ruikt zo lekker, je bent zo klein
en het enigste want je wil is bij pappa en mamma zijn
Je bent een ravot, en praat al wat
je bent opa en oma's lieve schat
En naar school, heel goed leren
alles stukje bij beetje proberen
Een puber..lastig en verward
soms lijkt de wereld ineens zo hard
Je bent aan het tobben over je leven
over wat je wilt bereiken, wilt nastreven
Nog wat ouder en in volle bloei
bijna helemaal uit de groei
Je eerste liefde, het voelt zo fijn
ookal doet het je vaak ook pijn
Getrouwd, gescheiden...een kindje misschien
de wereld die je weer anders bent gaan zien
Huisje, boompje..alles voor elkaar
je jeugd is voorbij..wel een beetje raar
Kinderen al groot en weer met z'n twee
soms ga je niet meer met de tijd mee
En af en toe komen ze nog wel bij je aan
maar soms moet je er weer alleen voor staan
Oud en misschien niet meer zo gezond
lichamelijk..of de ziel is verwond
Wijs en verstandig ben je nu echt
leerzame klanken, bij alles wat je zegt
Moeilijk te bevatten dat je eens niet meer zal leven
dat je dan niks meer aan deze wereld zou kunnen geven
De dood en de geboorte blijven erg speciaal
en 1 ding is zeker het overkomt ons allemaal
zo ontwetend en ongeduldig
Je ruikt zo lekker, je bent zo klein
en het enigste want je wil is bij pappa en mamma zijn
Je bent een ravot, en praat al wat
je bent opa en oma's lieve schat
En naar school, heel goed leren
alles stukje bij beetje proberen
Een puber..lastig en verward
soms lijkt de wereld ineens zo hard
Je bent aan het tobben over je leven
over wat je wilt bereiken, wilt nastreven
Nog wat ouder en in volle bloei
bijna helemaal uit de groei
Je eerste liefde, het voelt zo fijn
ookal doet het je vaak ook pijn
Getrouwd, gescheiden...een kindje misschien
de wereld die je weer anders bent gaan zien
Huisje, boompje..alles voor elkaar
je jeugd is voorbij..wel een beetje raar
Kinderen al groot en weer met z'n twee
soms ga je niet meer met de tijd mee
En af en toe komen ze nog wel bij je aan
maar soms moet je er weer alleen voor staan
Oud en misschien niet meer zo gezond
lichamelijk..of de ziel is verwond
Wijs en verstandig ben je nu echt
leerzame klanken, bij alles wat je zegt
Moeilijk te bevatten dat je eens niet meer zal leven
dat je dan niks meer aan deze wereld zou kunnen geven
De dood en de geboorte blijven erg speciaal
en 1 ding is zeker het overkomt ons allemaal
Reacties op dit gedicht
| anke: | Zondag, augustus 26, 2001 19:26 |
| mooi gedicht joh ik hoop nog meer van je te mogen en kunnen lezen -xxxxxx-jez anke | |
| Ilona: | Dinsdag, oktober 17, 2000 07:41 |
| vertel mij wat.... ik weet hoe het voelt als iemand dood gaat....het kerft een spoor....helaas......maar je omschrijving doet me wel wat...liefs Ilona | |
| Firebolt: | Maandag, oktober 16, 2000 21:17 |
| erg mooi.... echt....ik hoop nog veel van je te lezen..!! | |
| Mark: | Maandag, oktober 16, 2000 16:54 |
| Wauw gaaf joh, heel mooi over het hele leven en geboorte en dood; het enige wat zeker is. Dat overkomt ons allemaal! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||