Het eeuwig zuurtje
Het begon vluchtig
met een spekje
zacht en zoet
maar altijd zo weg
was niet tevreden
wilde zoetigheid
die steeds bleef
geen bitter en zuur
experimenteren
chocolade, ijsjes
alles ging erin
steeds voor even
wijsheid kwam
mixen alles
tot een brei
misselijk gewoon
honing van de bij
zonder steken
brachten mij raad
zoet zou het zijn
nu zit ik hier
na al die jaren
van misselijkheid
en overleven
het zuurtje is geboren
soms te hard maar zoet
geen bitter meer
een zuurtje voor het leven.
21-03-‘02/12:59
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Donderdag, maart 21, 2002 19:09 |
| Life's like a box of chocolates.. ;) Je bent toch zeker wel zo'n Napoleon-zuurtje hé.. ;) Liefs, Rob |
|
| Voske: | Donderdag, maart 21, 2002 17:58 |
| Mag ik je nu na je laatste verjaardag "ouwe snoeper" noemen? of is dat nog te vroeg :-)). |
|
| Driegeetjes: | Donderdag, maart 21, 2002 14:51 |
| Ff een zoutje gaan pakken... ;o)x DrieGeetjes |
|
| free: | Donderdag, maart 21, 2002 14:27 |
| zoet en zuur bitter en gal het hoort allemaal bij het leven... of ehh bedoel je de vrouwen in je leven.... zo kan je t ook lezen |
|
| christina: | Donderdag, maart 21, 2002 13:23 |
| Soms heeft het leven zure ballen als snoepjes Maar het leven is een toverbal Met heel veel kleuren Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||