Versluierd
Angstig en welbekende plaat
diepdroef is dit gelaat
Verstild in Zijn
vol van onverwerkte pijn
Herkenbaar voor velen hier
als een angstig verschrokken dier
Ook voor haar kwamen er betere tijden aan
ze wilde zeker verder gaan
Nam alles wat ze in zich had
en ontpopte als een fijne schat
Wel in sluiers verhuld
maar met ijzeren geduld
Ooit zullen ook, haar sluiers verdwijnen
als het licht weer voor haar gaat schijnen
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Donderdag, juli 17, 2008 01:39 |
| Hee! Dit plaatje heb ik ook en een andere van haar, als volwassen vrouw. Je ziet de gelijkenissen zeer goed. Ze is nu gehuwd en heeft kinderen. En haar leven kent weer rust. Fijn dat je haar benoemd... Liefs |
|
| globelien: | Woensdag, juli 16, 2008 23:40 |
| he dat boek heb ik ook. de foto bedoel ik. | |
| Littledolphin: | Woensdag, juli 16, 2008 22:47 |
| een pakkend gedicht met een geweldige lay out, graag gelezen, liefs en een fijne avond, little | |
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||