Ongestraft toch gestraft
Mijn weg is confrontatie
maar denk niet
dat ik je nog haten kan
je was een misdadiger
ongestraft
dus nog steeds een misdadiger.
Trek je hoofd maar in een plooi
lach alles maar weg
of doe alsof er niets was
leef maar lekker opvallend
ga je maar nestelen
in een kerkbank.
Laat ze maar denken
dat je zo geweldig bent
altijd liefde hebt gegeven
strooi maar rijkelijk met geld
mensen weten niet
dat het bloedgeld is.
Uiteindelijk is mijn strijd
echt gestreden
mag jij leven tot in de hel
met je onreine ziel
niemand zal je ontlasten
ongestraft toch gestraft..
21-03-‘02/13:31
Reacties op dit gedicht
| michris: | Vrijdag, maart 22, 2002 09:08 |
| Zo alles overdenkend desondanks opnieuw beginnen steeds weer. michris |
|
| Frummel: | Donderdag, maart 21, 2002 21:55 |
| Pfff je krijgt me aan t huilen... Meesterwerkje hoor lieverd....... Liefs, Frummel *onder de indruk* |
|
| Sheena: | Donderdag, maart 21, 2002 21:53 |
| *knipoog* alle kwaad zal eens zijn rechter ontmoeten, is het niet nu, dan in een volgend leven .... Sheen |
|
| Huting: | Donderdag, maart 21, 2002 21:43 |
| En alles zal goed komen... Liefs, Doortje |
|
| *Diana*: | Donderdag, maart 21, 2002 16:37 |
| .....traan....... |
|
| Ana: | Donderdag, maart 21, 2002 16:01 |
| Ik kan alleen maar hopen dat deze hypocriete zielen zich zeer onrein zullen voelen. Spijtig genoeg betwijfel ik of zulke mensen wel een geweten hebben. Liefs-Ana |
|
| Driegeetjes: | Donderdag, maart 21, 2002 14:58 |
| Ik schrijf beamend... GEWELDIG!!! DrieGeetjes |
|
| free: | Donderdag, maart 21, 2002 14:34 |
| Eenmaal ondekt wat de mensen van hem vinden Zullen we begrijpen waarom ze hem niet zoeken... liefs free |
|
| El Caballero: | Donderdag, maart 21, 2002 14:07 |
| Sterke openingszin! Gelovig ben ik niet maar ik geloof wel dat je de juiste strijd hebt gestreden. Groeten, El Caballero |
|
| christina: | Donderdag, maart 21, 2002 14:07 |
| De mens wil alleen nog heerschappij Het mooie leven is voorbij Maar eenmaal komen wij in aangezicht Voor God de Heer ons heilig licht Dan is het met de aardse schoonheid gedaan En moeten we voor onze rechter staan Het laatste stukje van een gedicht dat mijn moeder schreef voor ze stierf Het heet Op een kladje papier gelezen Heb het hier geplaatst Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||