Ik zal het goedmaken...
Jij
Je kijkt me aan, ik voel het branden:
smeulend verwijt als een rommelende vulkaan
Met je blik doorboor je de mijne;
in vurige woede ben je op mijn hart gaan staan
Genadeloos stampend, mijn ziel vermorzelend;
'Alles moet kapot!' bleek jouw wens te zijn
Zonder oog te slaan op mijn liefde,
probeer je onmacht te vergelden met pijn
--
ik
Ik kijk je aan en voel de verwijten
Je ogen zijn donker en je stem is kil
Het gevoel van je blik doet mij verkrampen
Jouw woede groeit en ik val stil
En als je dan begint met slopen en stampen
Vertel je me hoe slecht je me vindt
Zo slecht voel ik me dan en ook zo schuldig
Dus los ik het op, zoals ik dat leerde als kind
--... --
Je kijkt me aan, ik voel het branden:
smeulend verwijt als een rommelende vulkaan
Met je blik doorboor je de mijne;
in vurige woede ben je op mijn hart gaan staan
Genadeloos stampend, mijn ziel vermorzelend;
'Alles moet kapot!' bleek jouw wens te zijn
Zonder oog te slaan op mijn liefde,
probeer je onmacht te vergelden met pijn
--
ik
Ik kijk je aan en voel de verwijten
Je ogen zijn donker en je stem is kil
Het gevoel van je blik doet mij verkrampen
Jouw woede groeit en ik val stil
En als je dan begint met slopen en stampen
Vertel je me hoe slecht je me vindt
Zo slecht voel ik me dan en ook zo schuldig
Dus los ik het op, zoals ik dat leerde als kind
--... --
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 11, 2015 21:07 |
| Indringend gedicht en het raakte me Wishdom. Dan als het gebeurd, hoe ermee om te gaan, wat het van binnen doet..in een voelen gelezen. Liefs |
|
| sunset: | Donderdag, juli 17, 2008 12:43 |
| Het ''ik'' gedeelte, en met name de laatste twee strofes ... Laat je niet opnieuw slachtoffer worden asjeblieft. Heb je professionele hulp; ben je in teherapie? Dat raad ik je aan hoor. Zo diep rakend voelbaar het verwoorde. Liefs en oprechte genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wishdom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||