vakantie
de mensen gaan inpakken
voor een welverdiende vakantie
nog wat stressen en gevloek
en we zijn pas om de hoek
op de achterbank zitten twee aardsvijanden
en voorin twee blijven bij elkaar voor de kinderen
dan maar alleen op vakantie denk ik dan
dan duurt de heenreis niet zo lang
op alle campings aan de costa
hoor je wa kos dat
in een dialect die je je ergste vijand niet gunt
nu lul ik zelf ook geen abn
maar het kan altijd erger
in de afgelegen jungle ben je ook niet veilig
van de nederlandse vakantie tereur
gaan we zo een bakkie doen
ik vergat spontaan me allereerste zoen.
dat kan toch niet
nee zei het reisburo
die zie je daar niet
dat was toen de laatste keer dat ik tijdens de bouwvak
het land verliet,
blijf zitten waar je zit
houd je adem in en stik niet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||