voor V. (en vele anderen hier)
en alles doet zo’n pijn
‘en als ik handen reik
die jij niet durft te nemen
de pijn voel, bittere tranen
die wij samen wenen
verstop je dan niet in jezelf
en sluit geen deuren in het heden
er is geen door jezelf opgelegde straf
die jij niet hebt geleden’
als ik alleen ben, soms
niet weet wat ik wil(len)
wij ons omarmen
want het is koud bij mezelf
die ik pijn doe
zonder dat ik het
wil mij bedrinken
omdat niemand praat met mij
als ‘k aan de rand van afgrond sta
me niet kan concentreren
misschien niets voel
me drijven laat
tot dag een jaar
en een heel leven wordt
dat ooit begint en ergens
misschien toch gebeurt
het heel eenvoudig zo
verder zonder enig plan
noch richting, zin of
doel kort voor
verkeerde keuzes
van waar ik kom
en waar naar toe
ik ga als ik
dit schrijf en
niemand mij verstaat.
sunset 17-07-2008
Reacties op dit gedicht
| peter1: | Donderdag, juli 17, 2008 15:10 |
| stilmakend ,droef verwoord | |
| kriekske: | Donderdag, juli 17, 2008 15:03 |
| als je deelt verdwijnt de pijn maar soms wil je delen maar is delen zo pijnlijk dat je er niet toekomt ... bijzonder mooi liefs |
|
| doetsi: | Donderdag, juli 17, 2008 11:54 |
| Bijzonder en rakend, herkenbaar in enkele momenten, daknk | |
| annickske: | Donderdag, juli 17, 2008 11:27 |
| Stilmakend. Dit gedicht,raakt mij !!! En ook vele anderen. Groetjes en een knuffel Annick |
|
| CBR: | Donderdag, juli 17, 2008 11:11 |
| Die raakt tot op het bot.Wat een inlevende woorden lieve Sunset.Dank en bewondering liefs en knufs cbr |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, juli 17, 2008 10:51 |
| diepvoelend ingeleefd! we hebben allemaal ''ons verhaal''.... in ''arme ik'' gaan heeft zo weinig zin, je voedt alleen maar je ''pijnlichaam'' en het lost niets op... liefs, namaste, Anneke |
|
| Artifex: | Donderdag, juli 17, 2008 09:47 |
| Intens... Liefs, Artifex. |
|
| Winna: | Donderdag, juli 17, 2008 09:15 |
| dag lieve Ingo, stil ontroerd even..... Lieve groet, |
|
| Littledolphin: | Donderdag, juli 17, 2008 08:28 |
| goede morgen Ingo, alweer een intens mooi schrijven,stilmakend....liefs en een fijne dag nog, barbara | |
| verhavert: | Donderdag, juli 17, 2008 08:20 |
| stilletjes van jouw schrijven Ingo zoveel liefs martine |
|
| Amethist: | Donderdag, juli 17, 2008 08:11 |
| de eenzaamheid en het slachtofferschap zijn zichtbaar... in dit gedicht | |
| hiljaa: | Donderdag, juli 17, 2008 08:03 |
| ik grijp even jou hand om smen verder het zonnepd te volgen knufliefs--hiljaa-- |
|
| Riann: | Donderdag, juli 17, 2008 08:02 |
| Hier wordt ik toch even stil van. Het raakt mij en velen denk ik. Mooi! Liefs Rian |
|
| Windwhisper: | Donderdag, juli 17, 2008 07:55 |
| aanrakend en zeker begrijpend voor hen die het zo beleven en een luisterend oor nodig hebben en oo begrip lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo ik bewonder jou hierin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||