Hoe kun je iemand zo erg missen,
En diegene toch niet willen zien
Hoe kun je doorgaan zonder hen,
Wanneer je niet weet of de pijn ooit nog over gaat misschien?
Zonder de liefde, zonder de warmte
Die je altijd mocht ontvangen
Lijkt het leven een stuk moeilijker,
Wanneer de herinneringen in je hoofd blijven hangen
Hoe is het mogelijk dat je overeind blijft,
En verder gaat, gedachteloos
Het is een steek in je hart,
De frustraties maken je kwetsbaar en boos
Hopend dat er aan je gedacht wordt,
En onvoorbereid op de volgende stap
Houd je je hoofd omhoog,
Wachtend op de volgende klap
Het maakt ook niet uit,
Ooit kom je er wel
In je eigen wereldje
Zonder kommer en kwel