Verlost...
Verlost...
Bevangen door angst.
Omringd in onzekerheid.
Zoek ik naar een uitweg.
Reeds als het einde zoek is.
Als tijd begint te dringen.
Zal een boodschap naderen.
Gebeden verhoord.
Verlost van angst.
Vervuld van antwoord.
Bevangen door angst.
Omringd in onzekerheid.
Zoek ik naar een uitweg.
Reeds als het einde zoek is.
Als tijd begint te dringen.
Zal een boodschap naderen.
Gebeden verhoord.
Verlost van angst.
Vervuld van antwoord.
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Donderdag, juli 17, 2008 23:17 |
| nice job, in weinig zinnen zo veel verwoording, liefs little | |
| Oorlam: | Donderdag, juli 17, 2008 21:54 |
| aai! | |
| Jessrose**: | Donderdag, juli 17, 2008 20:47 |
| Spanningsopbouw in een kort gedicht.. Mooi werk! Zou mooi zijn als optijd een antwoord aanwezig is. Gr. Jessica |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||