De lunch
De lunch
Het is reeds middag en nog niet aangekleed
Ik laat mij eerst heerlijk verwennen,
De zon is er nu hemelsbreed
Ik geniet van haar, dat wil ik niet ontkennen.
Zij streelt mij fijn mijn te witte huid
Vol tederheid en vol overgave.
Eerst zat ik rechtop lig nu languit
Zij wil dit dorstig lijf behagen.
Plots komt een zwarte wolk voorbij
Zij trekt haar handen van mij af
Ik ril nu zacht en ben niet meer blij
Alsof zij niets meer om mij gaf.
Maar als de snoodaard is verdwenen
Voel ik weer haar fluwelen handen
Zij oliet mij van top tot tenen
Opdat mijn huid niet zal verbranden.
Het is halftwee, ja ongehoord.
Wil jij je dromen even staken,
Het is mijn vrouw zij is verstoord;
Jij moet de lunch nu klaarmaken.
han janzen 07-2008
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Woensdag, augustus 27, 2008 20:42 |
| :-) graag gelezen! Liefs Dina |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, juli 18, 2008 18:22 |
| Maak maar een lekkere (en gezonde) lunch Han en laat die jullie goed smaken in het zonnetje, geniet ervan! Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||