Wonderlijk
 |
Als ik mij richt naar boven
kan ik alleen maar geloven
Voel veel aanwezigheid om mij heen
ben dus nooit alleen
Eenzaam kan ik dus nooit zijn
toch voel ik me soms best klein
Met deze wetenschap te mogen leven
iets door te kunnen geven
Niets menselijks is mij vreemd
voelde me ooit ook erg ontheemd
Als vreemde in eigen land
deze gevoelens zijn nu aan de kant
Weten vanwaar we komen en waarheen we gaan
kijk ik mijn leven vol liefde aan
Heb hier nog veel te doen en te leren
zal de rest vol liefde eren
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, juli 19, 2008 17:50 |
| echt wonderlijk, ja... liefs, namaste, Anneke |
|
| Dina-Anna: | Zaterdag, juli 19, 2008 14:49 |
| Prachtig! Liefs Dina |
|
| ninodepino: | Zaterdag, juli 19, 2008 14:47 |
| ...krijg hier een Oscar-gevoel bij...heb ik iets gewonnen?? | |
| ninodepino: | Zaterdag, juli 19, 2008 14:46 |
| ik hoop dat ik een 11-je ben:) liefs, nino. |
|
| ela: | Zaterdag, juli 19, 2008 14:44 |
| Eenzaamheid wordt niet gevoerd door(het hogere) maar door de mensen zelf,die ook niet weten waarheen te gaan,en het egoisme beleiden. ela |
|
| appelboom: | Zaterdag, juli 19, 2008 10:23 |
| En zo is het ook Doetsi. Er is nog veel te veel om te leren alvorens we mogen gaan. Liefs en een mooi weekend, Vicky |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, juli 19, 2008 07:32 |
| prrrrachtig doetsie, liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||